محصولات LTE میکروتیک:

LTE مخفف Long Term Evolution به معنی تکامل دراز مدت است؛ در واقع از ۴G به بعد شاهد یک تغییر نسل اساسی و ایجاد استاندارد بین‌المللی در فناوری‌های موبایل هستیم. مهم‌ترین تفاوت این نسل با نسل‌های قبل را باید در فرکانس و پهنای باند کاری آن جست‌وجو کرد. مراجع تنظیم‌کننده ارتباطات رادیویی، باند‌های فرکانسی زیادی را در قالب استاندارد ۴G LTE تعریف کرده‌اند که بسته به کشور یا اپراتور فرق می‌کند.

پیاده‌سازی نسل چهارم موبایل به دو روش عمده انجام می‌گیرد: FDD و TDD. در روش دوسویه‌سازی با تقسیم بسامد (FDD) یا Frequency Division Duplexing، دو فرکانس مجزا برای هر باند لحاظ می‌شود تا از یکی برای ارسال داده‌ها و از دیگری برای دریافت آن‌ها استفاده شود. اما در شیوه‌ی دوسویه‌سازی با تقسیم زمان (TDD) یا Time Division Duplexing به هر باند تنها یک فرکانس برای هردو عملیات ارسال و دریافت داده‌ها اختصاص می‌دهند. در TDD همان‌طور که از نام روش بر می‌آید برای جلوگیری از تداخل داده‌ها با تقسیم و اختصاص زمان مشخص، در هر لحظه فقط یکی از عملیات‌های ارسال یا دریافت انجام می‌گیرد. در حقیقت با اختلاف زمانی در ارسال داده‌ها از/به دستگاه، ارتباط با دکل مخابراتی برقرار می‌شود.

۳۱ باند FDD در فرکانس‌های ۴۵۲ مگاهرتز تا ۳۶۰۰ مگاهرتز قرار دارد. به‌علاوه، ۱۲ باند TDD هم در بازه‌ی ۷۰۳ مگاهرتز تا ۳۸۰۰ مگاهرتز در نظر گرفته شده. طبیعتا فرکانس‌های بالاتر دست‌یابی به سرعت بالاتر را ممکن می‌کنند؛ درحالی‌که فرکانس‌های پایین با قربانی کردن پهنای باند، حوزه‌ی پوشش و نفوذ گسترده‌تری دارند. برای این کانال‌ها معمولا ۱۰ تا ۲۰ مگاهرتز پهنای باند لحاظ می‌کنند؛ اگرچه تقسیم آن‌ها به بخش‌های کوچک‌تر ۱٫۴، ۳ و ۵ مگاهرتز هم مرسوم است.